Ποίημα : Μένουμε όλοι σπίτι πια για όσο χρειαστεί

Τρίτη , 31-03-2020 

     Μένουμε όλοι σπίτι πια , είναι για το καλό μας ,

       έχουμε πάντοτε στο νου , τον κάθε διπλανό μας. 

   Να δείξουμε μας κάλεσαν , μεγάλη πειθαρχία ,

                                              ομάδες να ξεχάσουμε, γήπεδα, καφενεία,     

                                              υπομονή να κάνουμε  , ν' αφήσουμε τ' αστεία .

         Μα κάποιοι δείξαν στην αρχή  , πλήρη αδιαφορία, 

                                              έγινε  περιορισμός  και στην κυκλοφορία. 

 Σεισμοί , ιοί και πόλεμοι κλονίζουνε τη Γη,  

            ποιο χρέος της δεν ξόφλησε και πάντα αιμορραγεί  .

                                               Ιδανικά χρειάζονται,παιδεία και υγεία ,

  το μήνυμα να ακουστεί , σ' όλη την πολιτεία,
       ίσαμε δάσκαλοι και παιδιά να γράψουν ιστορία

 
            Παππούς , γιαγιά και εγγονοί , ας μείνουνε αντίκρυ,
      ανάσες, βήχας κι αγκαλιές,  πέρα από το δίχτυ ,
               λέει για πάντα μια φωνή, που μήνυμα μας στέλνει ,   

   ίδια είναι  μοναδική ,  τα πάντα καταφέρνει.

          Γυναίκες , εργαζόμενες και άνδρες προκομμένοι   ,

                                              ιδανικά στηρίζοντας , με πίστη κι ανθρωπιά                                              

                                              αγώνα δρόμου κάνουνε , να βρουν τη γιατρειά.

                                              Όταν κοιτάζεις γύρω σου , νιώσε υπερηφάνεια 

                                              σκέψου ότι κι εσύ μπορείς , στα πόδια να σταθείς,

                                              όταν η ανθρωπότητα , χρειάζεται ζωντάνια. 

     Χαιρέτησε τον διπλανό , μ' ένα καλό τραγούδι ,

ρώτησέ τον αν κάποτε , είχε καλά σκεφτεί, 

    εδώ πέρα που ήρθαμε , για λίγο να σταθούμε, 

         ίσως πια δεν χρειάζονται, γκρίνιες και τσακωμοί.

     Αν πάλι κάποιος κάποτε , μονάχος του βρεθεί, 

                 σε δύσκολους και χαλεπούς, καιρούς της οικουμένης , 

τότε ας κάνει γρήγορα, την αυτοκριτική του,

       ευχαριστώ Θεέ μου ας πει, που τούτη τη στιγμή,

           ίαμα φέρνει βάλσαμο , μέσ' απ την προσευχή του. 

Ανήσυχος δάσκαλος 

Tο ποίημα αυτό γράφτηκε σήμερα από τον δημιουργό του Blog 

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Η μουσική της φύσης, η πνοή του ανέμου ,το θρόισμα των φύλλων , το κελάρυσμα των ρυακιών,

το ρεύμα των ποταμών , το ζουζούνισμα των "επικονιαστών"

μας κάνει να ανθίζουμε.  

Η μουσική είναι μαγεία , οι μουσικοί όμως μπορούν ,

να μας πλανέψουν ,

να μας ταξιδέψουν,

 να μας απογειώσουν. 

 

ΑΣΚΗΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

Πέμπτη , 26  Μαρτίου 2020

ΑΣΚΗΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

1ο  βήμα: Διάλεξε μια λέξη.

2^ο βήμα : Γράψε τη λέξη κάθετα.

3^ο βήμα : Προσπάθησε να γράψεις ένα κείμενο ή ένα ποίημα , αρχίζοντας την κάθε σειρά με λέξη από το πρώτο γράμμα της.

Κάθομαι στοχαστικά στην όμορφή μου πολυθρόνα ,

όλες μου οι σκέψεις αφήνουν πίσω τον χειμώνα.

Ράβω στωικά τη νέα τώρα φορεσιά μου,

όνειρα τρελά γεμίζουν πάλι την καρδιά μου.

Νέοι , γέροι και παιδιά δεν κάνουνε πια χειραψίες ,

όμως  βγάλαν  απ’ το μυαλό , κακίες , μίσος κι αδικίες.

 Ίσως σε λίγο ή αύριο μια ωραία μέρα ξημερώσει ,

όλα του κόσμου τα καλά πάλι πίσω να μας τα δώσει.

Σέβομαι όμως πιο πολύ την κάθε ώρα και στιγμή !

Μάρτιος μήνας δύσκολος ,μα όχι φοβερός
έχουμε όργανα, φωνή , στίχους  θαυματουργούς                                    

να παίζουμε μερόνυχτα , να στήνουμε χορούς

εξ αποστάσεως παιδιά , καθόλου δεν πειράζει,

ιδανικά και αρετή αυτό που μας ταιριάζει.

Εξοχικά και διακοπές δεν είναι για την ώρα,

καθόμαστε στο σπίτι μας ως να περάσει η μπόρα,

τώρα η περισυλλογή θα’ ναι ο σύμβουλος μας

ό,τι κι αν κάνουμε εμείς, το βλέπει ο διπλανός μας.

Σοφά ας πολεμήσουμε , όλοι για το καλό μας .

Ανήσυχος δάσκαλος